Bobanın, Oolun hem Ayoz Duhun adına!
Sevgili kardaşlar hem kızkardaşlar!
Böönkü gündä biz anȇrız ayoz Nikulu, angısı var anılma bizdä herbir ayledä da, herbir klisedä, herbir uurda, neçin deyni çooyu insan yaklaşyer, geler ona kendi zorlarında, istemää yardım. Biz ölä da deeriz ayozlara, ani onnar var tezyardımcılar hem da duacılar bizim canımız için.
Kim o var Ayoz Nikul? O var bir ayoz, angısına Klise söleer: “O inanın var örnää hem usluluun var siması”. Bunnarnan, var nicä demää, ani tamannanȇȇr hepsicii. Biz lääzım, geleräk klisä, olalım inanın örnää. Eer olaydı ölä, ani bütün dünnedä hepsi kiyatları Evangeliyaları yakaydılar, bizim yaşamamız lääzımdı ölä olsun, ani insan, bakarak bizä, kliseci insannara, okusunnar Ayoz Evangeliyayi. Bizim yaşamamız lääzım olsun ölä, ani insan görsün bizdän örnek, nicä lääzım olsun hristian. Te o inanın örnää. İkinci, ne söleer Klisä, – o usluluun siması.
Hristiannık – o diil zakon, angısı hepsiciini kırȇr, döker. Hristiannık – o sevdanın zakonu. Eer açan olmayacek sevda, orada bişey olmayacek. Sevgilik – o var Allahın adı. İilik – o var Allahın adı. Eer biz taşıyarsaydık Hristozun adını, biz lääzım Onun üüretmesinä görä savaşalım olmaa da. Başka türlü yok nicä olmaa hristian. Bizi ayozlar hepsicii üürederlär,nicä biz lääzım olalım. Biz böön sayȇrız kendi ayozlarımızı, okuyerız onnarın yaşamasını, deeriz: “Ya bak, ne mutlu! Ya bak, ne zeetleri çekmiş! Ya bak, nicä te o yaparmış! Ya bak, nicä o iilik çok yapmış!”
Böön baktıynan Ayoz Nikula, onda var iilik çok. Ama gene da deyeriz, ani lääzım yaşamaa böönkü vakıda görä. Böönkü vakıda görä yok nicä yaşamaa da olmaa yakışıklı Allaha. Lääzım yaşamaa sade bir vakıda görä, sade bir uura görä – Ayoz Evangeliya görä. Sade Allahın nasaadına görä lääzım böön yaşamaa. Başka türlü yaşasaydık, biz böön lääzım sade bir birimiz kötüleylim, bir birimiznän düüşelim, kavgaşalım. Açan böön olyer aramızda kavgalar, olyer kötülemäk, olyer çok görmäk, çıkȇr, ani biz yaşamȇȇrız Allahın zakonuna görä. Gelyeriz mi klisä osaydı gelmeeriz. Te nerada biter bizim hristiannık. Hristiannık biter sade orada, açan bizä olyer ilk köstek. Ama ayozlar ona deyni da var, ani Allah Kendindä gösterdi, o bir. İkinci, O gösterer Kendi ayozlarında. Böönnen-böön biz okuyarkana onnarın yaşamasını, lääzım alalım onnardan örnek, neçin deyni inanın örnää hem usluluun siması bizdä var nicä olsun sade ozaman, açan biz yaşȇȇrız onnara görä. Apostol Pavel ölä söleer: “Benzäyin onnarın inanına! İnanda savaşın benzemää onnara!” Açan biz savaşaciz benzemää onnara inanda, biz yok nicä yaşayalım nicä sa, yaşayalım nicä hepsicii. Biz lääzım yaşayalım nicä hristian. Amin.
