Yortu için, angısını böönkü gündä anȇrız, çoyu işitti. Kimär kerä ölä olyer da, ani yortuyu bakmaa bakȇrız, ama istoriyasını, yaşamasını ayozların bilmeriz.
Lääzım bilelim. Neçin deyni baktıynan onnarın yaşamasına, bizä lääzım almaa örnek te o ayozlardan, angısının adını taşıyerız hem diil sade, ani taşıyerız onnarın adlarını, ama hepsicii ayozlar, angısınnar yaşardılar bizim gibi bu erdä. Angısınnara sıra geldi çok türlü köstek.
Dooruluklan böön savaşyarsaydın gitmää, herkerä olyer köstek. Ama lääzım gitmää dooruluklan, neçin deyni başka türlü yok nicä gitmää, açan sän hristian. Eer sän böön satarsan birki paraa kendini, kendi vatanını, kendi inanını, soylarını, bobanı, ananı, uşaklarını, karını, kocanı, ozaman biz diiliz hristian. Dooruluk koruntusu (броня правды), angısına biz hepsimiz giindik, açan vartiz olduk – onunnan lääzım gidelim bitkiyadak, korunarak günahlardan. Açan biz yapȇrız günaa, ozaman bizim fikirimiz, duygularımız dönerlar te o tarafa, angısınnar doorulu fenala. İstediimizi da ikär ölä veryeriz kullansın sade günahlar, fenalık kullansın bizim istediimizlän. Te onnar, ne verilyer bizä Allahtan, lääzım korumaa. Bizdä lääzım olsun koruntu günahlaradan. Fikirimiz da olsun pak, duygularımız da, bizim istedimiizda olsun yakışıklı Allaha.
