Azetmemäk — (üfkä) fenalık, o bir duygu angısı çikamêêr dışanna bizim içimizdän, de peydalanêê açik agressiya simasında. Angısı geçer azetmemäk basamasına, de savaşer insanı koymaa negativ duygusuna bulunarkan onun içindä.
Biz dayma geçeriz biri-birimizin yollarımızdan, açan gideriz kendi netlerimizä, de kurêrız bu takım bir yol angısı açer azetmemäk yolunu. Kim angı insan, var nice çiksın bu azetmemäk yoluna, açan çok görmäk duygusu peydalanêr insanın içindä.
Kim-angı insan çekeder azetmemää kimisııdı sadem bir çok görmektän, ama diyil te o işçin, ani kimsı ister ona nesı prost yapmaa. Bu işçin bizdä var çok sebeplär, ama hiç birkeret de bilmeeriz kim var nice çeketsin azetmemää bizdän, hem kimi var nice çekedelim azetmemää biz kendimiz yaşarkan dünnä aydınnıında.
Baktına taa geniştän bu kavı duyguya, hem çok sebeplerä, onun (azetmemään) peydalanmasına, bu soruşu deyıl lääzım ignor basamasına kaldırmaa.
Bu duygularlan lääzım işlemää, deyni o almasın bizim kuvedimizi, serselämesin içimizi. Herlicäm biz onu duyasık, lääzım yapalım yolä ani o kurmasın bizä duşmannarı, angılar var nice bulunsunnar hep bu duyguda bizim tarafımıza karşı.
Bu strofaları yazarkan bän isterim paylaşma sizinen bu fikirlerimlen, nesoy var nice esaplamaa bu problemayi, angısı kuruleer bizim yaşamamızda. Bu problemanın özünü bulmaasık, biz anayamaciiz ne sebepi onun var, hem neredän o peydalanêêr, açan bizdän yailêêr yabancı insannaradak.
Ne o azetmemäk?
O bir latent agressiyası. O üfkä, ama dayma bulunan bir duygu, angısı peydalanêêr bizdä — fenalıın beterinä, çikêr te o insana, kimä biz isteeriz fenalık getirmää. Ama bizim akıl fikirimizin bir payi deer bizä “bän onu yok nice yapıım, neçin ki sakınêrım”.
Olêr nice bir “kognitiv dissonansı”.
Biz göreriz, ani azetmemän temeli — FENALIK!
Kişi bulunêr kontrada. Çekedeer bulanmaa içi te o insana, angısına “karşı” durer azetmemäk temelindä, ama çikmêr onunnan açik konfliktä
E ne o negativ duygusu?
Duygu savaşaan olmaa bizä nasıl bir açik alternatıva, bulunan kontralıkta aggressiya tarafından!
Azetmemän maanasi, istemä´ kimäsı kötülük yapmaa. Beenmersin insanı, neçin ki yok ne yapmaa ona, ama havez durêr tetiktä.
O tetik soran geçer düüş durumuna — can içinä, neredä kalkınêr stress, angısı güder insanı bulunarak üfkedä. Bundan sora, adamın içandakı kuvedi iisiler.
Protodiakon Konstantin Bargan.
